天之道;损有余,而补不足。人之道;损不足,以奉有余。天地不仁,以万物为刍狗。圣人不仁,以百姓为刍狗。天地之间,其犹橐龠乎?虚而不屈,动而愈出。“天地万物无欠于我,何来仁心二字?其圣人不仁,岂不愧于‘人 ...